Συχνά ο όρος «παγωμένος ώμος» και συμφυτική θυλακίτιδα χρησιμοποιούνται ως συνώνυμοι όροι, όμως θα πρέπει να διαχωρίσουμε πως η συμφυτική θυλακίτιδα αναφέρεται σε μια παθολογική οντότητα, ενώ ο όρος «παγωμένος ώμος»αναφέρεται σε οποιαδήποτε κατάσταση η οποία περιορίζει το ενεργητικό ή το παθητικό εύρος κίνησης της γληνοβραχιόνιαςάρθρωσης. [1]
Η συμφυτική θυλακίτιδα πρόσφατα περιγράφτηκε ως ο περιορισμός της κίνησης που ξεπερνά το 25% σε τουλάχιστον δύο επίπεδα κίνησης με συνδυασμό απώλειας τουλάχιστον το 50% της κίνησης της έξω στροφής, σε σχέση πάντα με το υγιές μέλος.[2]
Τα αίτια πρόκλησης δεν είναι ξεκάθαρα, γνωρίζουμε όμως πως κυρίως προσβάλλονται γυναίκες (το 70% των ασθενών), οι οποίες κυρίως απασχολούνται σε εργασίες με κύριο χαρακτηριστικό την καθεστυκία στάση, είναι άνω των 40 ετών και συχνότερα εμφανίζουν την παθολογία στον μη-επικρατή ώμο τους. Επίσης γνωρίζουμε πως η συμφυτική θυλακίτιδα, διαχωρίζεται σε ιδιοπαθής και δευτεροπαθής, με την δευτεροπαθή να έχει συστηματικούς παράγοντες (π.χ διαβήτης), εξωγενείς (π.χ παθολογία της αυχενικής μοίρας, Parkinson), ενδογενείς (π.χ παθολογία του στροφικού πετάλου κ.α.) [2,4].
Η κλινική διάγνωση της συμφυτικής θυλακίτιδας βασίζεται στην λήψη του ιστορικού και στην κλινική αξιολόγηση. Πολύτιμα στοιχεία αποκτώνται με την λήψη του ιστορικού καθώς και πληροφορίες για την καθημερινή δραστηριότητα του ατόμου μπορούν να συντελέσουν στην αξιολόγηση. Στοιχεία όπως η σταδιακή εμφάνιση του πόνου, η ανικανότητα του ασθενή να κοιμηθεί πάνω στην πάσχουσα πλευρά, η αδυναμία πραγματοποίησης συγκεκριμένων κινήσεων μπορούν να μας δώσουν τα απαραίτητα στοιχεία, ώστε ο ασθενής να καταγχθεί στη σωστή διάγνωση και στο σωστό στάδιο, καθώς η συμφυτική θυλακίτιδα διαχωρίζεται σε 4 στάδια, με διαφορετικά κλινικά χαρακτηριστικά [4,5].
Η κλινική εξέταση περιλαμβάνει την αξιολόγηση τόσο της ενεργητικής, όσο και της παθητικής κίνησης, καθώς επίσης και την χρήση αξιόπιστων δοκιμασιών. Η επιλογή του κατάλληλου φυσικοθεραπευτικού προγράμματος, είναι ιδιαίτερα σημαντική. Ο θεραπευτής θα πρέπει να σεβαστεί τόσο την ευερεθιστότητα του ασθενή του, ενώ ταυτόχρονα θα πρέπει να ενημερώσει τον ασθενή για την παθολογία, να καταστήλει τους φόβους του και να τον παροτρύνει να κάνει χρήση του μέλους, ακόμη και με τροποιημένο τρόπο, αρκεί να παραμένει στην ανώδυνη τροχία της κίνησης [3,6].
Το θεραπευτικό πλάνο που θα επιλεγχθεί θα πρέπει να γίνει αφού έχουν τεθεί στόχοι και έχουμε αντιληφθεί τη δομή στην οποία πρέπει να παρέμβουμε.Έρευνες έχουν αποδείξει την αποτελεσματικότητα του ManualTherapy στη βελτίωση του πόνου και στητροχιάςτης κίνησης.
Ο ρόλος των διατάσεων αν και ακόμη χρήζει διερεύνησης, φαίνεται να επιδρούν στον πόνο και στην βελτίωση της τροχίας της κίνησης. Τα ευρήματα από τις έρευνες για την χρήση των φυσικών μέσων, όπως ο υπέρηχος, το LASER, ο βελονισμός κ.α., φαίνεται να επιδρούν θετικά βραχυπρόθεσμα, όμως τα αποτελέσματα τους δεν έχουν μακροπρόθεσμη διάρκεια. Τέλος θα πρέπει να αναφέρουμε πως πολύ καλά αποτελέσματα φάνηκε να υπάρχουν από την επιλογή της συνδυαστικής θεραπείας έγχυσης κορτικοειδών, των τεχνικών κινητοποίησης (manualtherapy) και των διατατικών ασκήσεων [7,8].
Εν κατακλείδι, η συμφυτική θυλακίτιδα είναι μια παθολογία με υψηλές κοινωνικό-οικονομικές συνέπειες, η οποία απαιτεί μια πολυδιάσταστη αντιμετώπιση. Η σωστή και έγκαιρη διάγνωση, σε συνδυασμό με την κατάλληλη επιλογή του θεραπευτικού πλάνου, θα βελτιώσει την ποιότητα της ζωής του ασθενή, επιτρέποντας τη χρήση του μέλους, ώστε να είναι λειτουργικό και με όσο το δυνατόν λιγότερο πόνο.
MSc, E.C.H.T., M.D.T.,Νικολαΐδης Σ.
Αναφορές
1.Neviaser AS, Hannafine JA (2010) Adhesive capsulitis: a review of current treatment. Am J Sports Med 38(11):2346-2356
2.Kelley MJ, Shaffer MA, Kuhn JE, Michener LA, Seitz AL, Uhl TL et al(2013) Shoulder pain and mobility deficits: adhesive capsulitis. J Orthop Sports Phys Ther 43(5):A1-A31
3.Laubscher P, Rösch TG (2009) Frozen shoulder: a review. SA Orthopaedic Journal. Spring:24-9
4.Tasto JP, Elias DW (2007) Adhesive capsulitis. Sports Med Arthrosc Rev 15(4):216-221
5.Huang YP, Fann CY, Chiu YH, Yen MF, Chen HH et al (2013) association of diabetes mellitus with the risk of developing adhesive capsulitis of the shoulder: a longitudinal population-based follow-up study. Arthritis Care Res 65(7):1197-1202
6.Carbone S, Gumina S, Vestri AR, Postacchini R (2010) Coracoid pain test: a new clinical sign of shoulder adhesive capsulitis. Int Orthop 34(3):385-388
7.Gokhan Doner ZG, Ayce Atalay, Reyhan Celiker (2012) Evaluation of ulligan’s technique for adhesive capsulitis of the shoulder. J Rehabil Med
8.Robinson CM, Seah KT, Chee YH, Hindle P, Murray IR (2012) frozen shoulder. J Bone Joint Surg Br vol 94(1):1-9